Loslaten die paarse krokodil

Als iemand je vraagt om niet aan een paarse krokodil te denken, wat zet zich dan vast in jouw geheugen? Juist, het beeld van een paarse krokodil. 

Als iemand je vraagt los te laten, wat doe jij dan? Het is heel lastig iets zomaar te laten gaan. ‘Laat de vervelende opmerkingen van een vriendin of de bemoeizucht van je moeder maar los.’ 

Hoe dan? Heb ik me zo vaak afgevraagd. ‘Jenna, je zit te veel in je hoofd, laat het maar los.’

Vasthouden met een reden

Vaak houden we niet voor niets vast. Het is onze reddingsboei, onze manier van leven of een vorm van overleven. Veiligheid proberen te creëren of behulpzaam vasthouden voor een ander die ons lief is. Hiermee wil ik niet zeggen dat loslaten verkeerd of onmogelijk is, ik leg je mijn eigen ervaring uit waardoor ik het loslaten soms kan laten varen door het verleggen van mijn focus.

Er is zoveel wat we willen veranderen, verbeteren, perfectioneren, inwisselen, uit de weg ruimen of wel loslaten, dat de lijst oneindig is en de moed je in de schoenen zakt. Zo lopen we jarenlang rond met onze wensen en verlangens om ‘Je klein voelen en laten raken door een ander’ los te laten. ‘Aanpassen aan de ander’ los te laten. ‘Overschreeuwd of niet gehoord worden,’ los te laten. ‘Zoveel emoties doorvoelen,’ los te laten. 

Focussen op wat wel gaat

Hoe hard je ook probeert in loslaten, het gaat over overgave en uit de controle durven stappen. Met de wenslijst onder de arm, de oude dingen overboord gooien kan complex zijn wanneer je dit vanuit controle doet. Wanneer je probeert je te focussen op wat wel gaat, worden de oude dingen minder belangrijk, ze krijgen simpelweg geen aandacht. En of aandacht nou negatief is in de vorm van, ik heb er moeite mee, het moet veranderen, ik wil dit niet meer, of positief: alle aandacht is aandacht. 

Zo is het nog steeds een (stille) wens om meer uit mijn hoofd te gaan, maar hé, degene tegenover me die komt voor een reading hoor ik nog steeds helder en goed. Of de overleden moeder van een klant, de gids die in de brief zijn boodschappen deelt, het is er allemaal. Ik volg mijn focus op wat wel gaat, en haal de druk van de ketel om stiller te moeten worden.

Zachtheid naar jezelf

Vredigheid is moeilijk te vinden in een (buiten)wereld die altijd het uiterste van je verwacht, wat weer invloed heeft op jouw binnenwereld. Vredigheid vinden in jezelf, is een proces van opgave naar overgave.

Die zachtheid naar mezelf geeft meer innerlijke vrede. Dat wens ik jou ook toe! Vergeet voor nu alles wat je labelt als negatief. Struikel, val, sta op en lach. Maak het positieve in jou groot en belangrijk. Dat is meer dan voldoende om de beste versie van jezelf te kunnen leven.